- członek załogi
- • crewman
Słownik polsko-angielski dla inżynierów. 2013.
członek załogi
Look at other dictionaries:
zamustrować — dk IV, zamustrowaćruję, zamustrowaćrujesz, zamustrowaćruj, zamustrowaćował, zamustrowaćowany mors. «zaangażować kogoś jako członka załogi statku; zaangażować się jako członek załogi statku» Zamustrowano już całą załogę statku. Zamustrował na… … Słownik języka polskiego
zaokrętować — dk IV, zaokrętowaćtuję, zaokrętowaćtujesz, zaokrętowaćtuj, zaokrętowaćował, zaokrętowaćowany 1. mors. «umieścić kogoś na statku (okręcie) jako pasażera» Zaokrętować pasażerów. 2. mors. «zaangażować kogoś jako członka załogi statku, przyjąć w… … Słownik języka polskiego
pirat — m IV, DB. a, Ms. piratacie; lm M. pirataci, DB. ów «członek załogi okrętu lub samolotu uprawiającego piractwo; także: przestępca porywający samolot po sterroryzowaniu załogi; rozbójnik» Piraci morscy, powietrzni. przen. «o kimś gwałcącym przepisy … Słownik języka polskiego
herbata — Po herbacie «już po wszystkim, nie ma już nic do zrobienia»: (...) każdy członek załogi bombowca, który po dwudziestu pięciu nalotach wróci cało i zdrowo, dostaje ileś tam dolarów i może wracać do Stanów Zjednoczonych. Wojna jest dla niego… … Słownik frazeologiczny
cieśla — m odm. jak ż I, DCMs. cieślali; lm M. cieślale, DB. cieślali (cieślalów) «rzemieślnik zajmujący się ręczną obróbką drewna, wykonywający drewniane konstrukcje budowlane, stawiający drewniane budynki» Cieśle wznosili nową stodołę. ∆ mors. Cieśla… … Słownik języka polskiego
korsarz — m II, DB. a; lm M. e, D. y 1. lm B.=D. «członek załogi statku korsarskiego; pirat, rozbójnik morski, kaper» 2. lm B.=M. «uzbrojony, prywatny statek handlowy, upoważniony przez państwo do prowadzenia wojny morskiej ze statkami wrogiego państwa;… … Słownik języka polskiego
majtek — m III, DB. majtektka, N. majtektkiem; lm M. majtektkowie, DB. majtektków przestarz. «członek załogi statku wykonujący proste prace związane z żeglugą i utrzymywaniem statku w dobrym stanie; marynarz» ‹hol.› … Słownik języka polskiego
marynarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «członek załogi statku lub okrętu; człowiek zawodowo uprawiający żeglarstwo, żeglarz morski» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
nawigator — m IV, DB. a, Ms. nawigatororze; lm M. nawigatororzy, DB. ów «członek załogi statku wodnego lub powietrznego wyspecjalizowany w zakresie zagadnień nawigacji» ∆ Nawigator automatyczny «urządzenie do automatycznego wyznaczania położenia… … Słownik języka polskiego
strzelec — m II, DB. strzeleclca; W. strzeleclcu a. strzeleclcze; lm M. strzeleclcy, DB. strzeleclców 1. «ten, kto strzela, umie dobrze strzelać» Zawołany, niezrównany, celny strzelec. 2. «żołnierz wyszkolony w strzelaniu z broni palnej; w lm: oddział… … Słownik języka polskiego
załogant — m IV, DB. a, Ms. załogantncie; lm M. załogantnci, DB. ów «członek załogi (zwłaszcza jachtu, łodzi)» Zwerbować drugiego załoganta … Słownik języka polskiego
